Nun velkalemi ve ma yesturune. Ma ente bini'meti Rabbike bimecnunin ve inne leke leecren ğayre memnuin ve inneke le'ala hulükin azıymın. Fesetubsıru ve yubsırune. Bieyyikumulmeftunu. İnne rabbeke hüve a'lemü bimen dall'an sebiylihi ve hüve a'lemü bilmuhtediyne. Fela tutı'il mukezzibiyne. Veddu lev tudhinu feyudhinune ve la tutı'kulle hallafin mehiyini. Hemmazinmeşşain binemiymin. Utulin ba'de zalike zeniymen. En kane za malin ve beniyne. İza tutla aleyhi ayatuna kale esatıyrulevveliyne. Senesimuhu alelhurtumi. İnna belevnahum kema belevna ashabbelcenneti iz aksemu leyasri munneha musbihıyne ve la yestesnune. Fetafe aleyha taifun min Rabbike ve hum naimune. Feasbehat kessarıymi. Fetenadev musbihıyne. Enigdu ala harsikum in kuntum sarımıyne. Fentaleku ve hum yetehafetune. (1-28. Ayetler)

En la yedhulennehelyevme aleykum miskiynun ve ğadev ala hardin kadiriyne. Felemma reevha kalu inna ledallune. Bel nahnu mahrumune. Kale evsetuhum elem ekul leküm levha tusebbihune. Kalu subhane rabbina inna künna zalimiyne. Feakbele ba'duhum ala ba'dın yetelavemune. Kalu ya veylena inna künna tağıyne. Asa rabbuna en yubdilena hayren minha inna ila rabbina rağıbune. Kezalikel' azabu ve le'azabul' ahıreti ekberu lev kanu ya'lemune. İnne lilmuttekıyne kelmucrimiyne. Ma leküm keyfe tahkumune. Emlekum kitabun fıyhu tedrusune. İnne leküm fıyhu lema tehayyerune. Em leküm eymanun Aleyna baliğatun ila yevmilkıyameti inne lema tahkumune. (24-39. Ayetler)

Selhum eyyuhum bizalike ze'ıymun. Emlehum şureka'u felye'tu bişurekaihim in kanu sadıkıyne. Yevme yukşefu' an sakın ve yud'avne ilessucudi fela yestetıy'une. Haşi'aten ebsaruhum terhekuhum zillefun ve kad anu yud'avne ilessucudi ve lum salimune. Fezerniy ve men yukezzibu bihazelhadiysi senestedricuhum min haysu la ya'lemune ve umliy lehum inne keydiy metiynun. Em tes'eluhum ecren fehum min mağremin muskalune. Em 'ındehumulğaybu fehum yektubune. Fasbir lihukmi Rabbike ve la tekun kesahıbilhuti iz nada ve hüve mekzumun. Levla en tedarekehu nı'metun min rabbihi lenubize bil'arai ve hüve mezmumun. Fectebahu rabbuhu fece'alehu minessalihıyne ve in yekadulleziyne keferu leyuzlikuneke biebsarihim lemma semi'uzzikre ve yekulune innehu lemecnunun ve ma hüve illa zikrun lil'alemiyne. (40-52. Ayetler)

1. Nun. Kaleme ve yazdıklarına andolsun,

2. Sen Rabbinin nimetiyle delirmiş değilsin.

3. Ve muhakkak ki senin için kesintisiz bir mükâfat vardır.

4. Ve sen elbette yüce bir ahlâk üzeresin.

5. Yakında sen de göreceksin, onlar da görecekler,

6. Hanginizin delirmiş olduğunu.

7. Şüphesiz ki Rabbin, kendi yolundan sapanları en iyi bilendir ve doğru yolda olanları da en iyi bilendir.

8. O halde yalanlayanlara itaat etme.

9. Onlar istiyorlar ki sen yumuşak davranasın, böylece onlar da sana yumuşak davransınlar.

10. Yemin edip duran, aşağılık kimseye boyun eğme.

11. Alaycı, kınayıcı, söz getirip götüren,

12. İyiliği engelleyen, saldırgan, günahkâr,

13. Zorba ve şüpheli soylu kimseye (boyun eğme).

14. Mal ve oğullar sahibi olduğu için,

15. Kendisine âyetlerimiz okunduğunda, "Öncekilerin masalları" diyen kimseye (boyun eğme).

16. Yakında biz onun burnunu sürteceğiz.

17. Biz onları, bahçe sahiplerini imtihan ettiğimiz gibi imtihan ettik. Hani onlar, sabah olunca bahçelerinin meyvesini mutlaka toplayacaklarına yemin etmişlerdi,

18. Fakat bir istisna yapmıyorlardı.

19. Derken onlar uyurken, Rabbin tarafından gelen bir afet bahçeyi sardı.

20. Ve bahçe, kapkara kesilip çorak bir hale geldi.

21. Sabah olunca birbirlerini çağırdılar:

22. "Eğer ürününüzü devşirecekseniz, erkenden tarlanıza gidin."

23. Derken yola koyuldular ve aralarında fısıldaşıyorlardı:

24. "Sakın bugün oraya hiçbir yoksul girmesin."

25. Ve erkenden, yoksulları engellemeye güçleri yetebileceğini sanarak gittiler.

26. Bahçeyi görünce, "Herhalde biz kaybolmuşuz," dediler.

27. "Hayır, biz mahrum bırakılmışız!" dediler.

28. İçlerinden en aklı başında olanı, "Ben size, 'Rabbinizi tesbih etseniz ya' dememiş miydim?" dedi.

29. "Rabbimizi tesbih ederiz, doğrusu biz zalimlermişiz" dediler.

30. Sonra birbirlerine dönerek, karşılıklı suçlamaya başladılar.

31. "Yazıklar olsun bize! Doğrusu biz azgınlarmışız" dediler.

32. "Belki Rabbimiz bize, ondan daha hayırlısını verir. Biz gerçekten Rabbimize yöneliyoruz."

33. İşte azap böyledir; ahiret azabı ise elbette daha büyüktür, keşke bilselerdi!

34. Şüphesiz ki Allah'a karşı gelmekten sakınanlar için Rableri katında naîm cennetleri vardır.

35. Şimdi biz Müslümanları, suçlular gibi mi tutacağız?

36. Size ne oluyor, nasıl hüküm veriyorsunuz?

37. Yoksa sizin okunup duran bir kitabınız mı var?

38. Onda, beğendiğiniz her şeyin mutlaka sizin olacağı yazılı mı?

39. Yoksa, "Kıyamet gününe kadar sürecek, bizim lehimizde verilmiş yeminlerimiz mi var?"

40. De ki: "Onlardan hangisi buna kefildir?"

41. Yoksa onların ortakları mı var? Doğru söylüyorlarsa, ortaklarını getirsinler.

42. O gün işler sarpa saracak ve secdeye davet edilecekler, fakat güç yetiremeyecekler.

43. Gözleri düşkün bir halde, kendilerini zillet kaplayacak. Halbuki onlar, sağlıklı iken secdeye davet ediliyorlardı.

44. Artık bu sözü yalan sayanı bana bırak. Biz onları bilmedikleri yerden derece derece azaba yaklaştıracağız.

45. Onlara mühlet veriyorum; doğrusu benim tuzağım sağlamdır.

46. Yoksa sen onlardan bir ücret mi istiyorsun da, bu yüzden borç altında eziliyorlar?

47. Yoksa gayb onların yanında da onlar mı yazıyorlar?

48. Artık Rabbinin hükmüne sabret; balık sahibi (Yunus) gibi olma. Hani o, sıkıntı içinde Rabbine yalvarmıştı.

49. Eğer Rabbinden ona bir nimet yetişmeseydi, kınanmış olarak ıssız bir kıyıya atılacaktı.

50. Fakat Rabbi onu seçti ve onu salihlerden kıldı.

51. İnkâr edenler, Kur'an'ı işittikleri zaman, neredeyse seni gözleriyle devireceklerdi. "O delidir" diyorlardı.

52. Halbuki o, âlemler için bir öğütten başka bir şey değildir.