Kalem Suresi, ismini birinci ayette geçen "kalem" kelimesinden alır. Kur'an-ı Kerim'in 68. suresidir. 565. sayfada yer alır ve Mülk Suresi'nden sonra gelir. Alak Suresi'nde verilen kısa ve öz bilgiler bu surede detaylı bir şekilde anlatılmıştır. Yani, Kalem Suresi vahiy olarak Alak Suresi'nin devamıdır. Eğer bu sureyi tam anlamıyla bilip anlamak istiyorsanız, tüm dikkatinizi verip önce Alak Suresi'ni öğrenmelisiniz. Zira unutulmamalıdır ki, Kalem Suresi inmeye başladığında peygamber efendimizin (S.A.V) elinde sadece Alak Suresi vardı. Bu nedenle, Kalem Suresi iniş sırasına göre Kur'an-ı Kerim'in ikinci suresidir. Bazı tefsir ve hadis kitaplarında, ayetlerin içeriğine bağlı olarak Kalem Suresi'nin belli aralıklarla Mekke'de inmiş olabileceği belirtilmektedir. Peygamberimize (S.A.V) vahiy yolu ile verilen eğitim bu sureyle devam etmiştir.

68/1) Nun vel kalemi ve mȃ yesturȗn (Yesturȗne)

68/2) Mȃ ente bini'meti rabbike bi mecnȗn (Mecnȗnin)

68/3) ve inne leke le ecran Ğayra memnȗn (Memnȗnin)

68/4) ve inneke le'alȃ hulȗkin 'azȋm (Azȋmin)

68/5) Fe se tȗbsiru ve yȗbsirȗn (Yȗbsirȗne)

68/6) Bi eyyikȗmȗl meftun (Meftunu)

68/7) İnne rabbeke hȗve e'lemȗ bi men dalle 'an sebȋlihi ve hȗve e'lemȗ bil muhtedȋn (Muhtedȋne)

68/8) Fe lȃ tȗt' il mȗkezzibȋn (Mukezzibȋne)

68/9) Veddȗ lev tȗdhinȗ fe yȗdhinȗn (Yȗdhinȗne)

68/10) ve lȃ tȗti' kȗlle hallȃffin mehȋn (Mehȋnin)

68/11) Hemmȃzin meşşȃin bi nemȋm (Nemȋmin)

68/12) Mennȃil lil hayri mȗ'tedin esȋm (Esȋmin)

68/13) Utȗllim be'de zȃlike zenim (Zenimin)

68/14) En kȃne za mȃlin ve benȋn (Benȋn)

68/15) İzȃ tȗtlȃ 'aleyhi ȃyȃtȗnȃ kȃle esȃtȋrul evvelȋn (Evvelȋine)

68/16) Se nesimȗhȗ 'alȃl hutȗm (Hutȗmi)

68/17) İnna belevnȃhȗm ke mȃ belevnȃ eshȃbel cenneti, iz eksemȗ le yesrimȗnnehȃ mȗsbihȋn (Mȗsbihȋne)

68/18) ve lȃ yestesnȗn (Yestesnȗne)

68/19) Fe tȃfe 'aleyhȃ tȃ'ifȗn min rabike ve hȗm nȃ'imȗn (Nȃ'imȗne)

68/20) Fe esbehat kes sarȋm (Sarȋmi)

68/21) Fe tenȃdev mȗsbihȋn (Mȗsbihȋne)

68/22) Eniğ' dȗ alȃ harsikȗm in kȗntȗm sȃrimȋn (Sarimȋne)

68/23) Fentalekȗ ve hȗm yetehȃfetȗn (Yetehȃfetȗne)

68/24) En lȃ yedhulennehel yevme 'aleykȗm miskȋn (Miskȋnun)

68/25) ve ğadev 'alȃ hardin kȃdirȋn (Kȃdirȋne)

68/26) Fe lemmȃ raevhȃ kȃlȗ innȃ le dȃllȗn (Dȃllȗne)

68/27) Bel nahnȗ mehrȗmȗn (Mehrȗmune)

68/28) Kȃle evsatuhȗm e lem ekul lekȗm lev lȃ tȗsebbihȗn tȗsebbihȗne)

68/29) Kȃlȗ subhȃne rabbȋna ȋnnȃ kunnȃ zȃlimȋn (Zȃlimȋne)

68/30) Fe akbele ba'duhum alȃ ba'dın yetelȃvemȗn (Yetelȃvemȗne)

68/31) Kȃlȗ yȃ veylenȃ innȃ kȗnnȃ tȃğȋn (Tȃğȋne)

68/32) Asȃ rabbȗnȃ en yȗbdilenȃ hayrȃnm minhȃ innȃ ilȃ rabbinȃ rȃğibȗ (Rȃğibȗne)

68/33) Kezȃlikel azȃb (Azȃbȗ) ve le'azȃbȗl ȃhirati ekber (Ekberu), lev kȃnȗ ya'lemȗn (Ya'lemȗne)

68/34) İnne lil mȗttekȋne 'inde rabbihim cennȃtin naȋm (Naȋmi)

68/35) E fe nec'alȗl mȗslimȋne kel mȗcrimȋn (Mȗcrimȋne)

68/36) Mȃ lekum keyfe tahkumȗn (Tahkumȗne)

68/37) Em lekȗm kitȃbȗn fȋhi tedrusȗn (Tedrusȗne)

68/38) İnneke lekȗm fȋhi lemȃ tehayyerȗn (Tehayyerȗne)

68/39) Em lekȗm eymȃnȗn 'aleynȃ bȃliğatȗn ilȃ yevmil kıyȃmeti innelekum le mȃ tehkȗmȗn (Tehkȗmȗne)

68/40) Sel hȗm eyyȗhȗm bi zȃlike zeȋm (Zeȋmun)

68/41) Em lehȗm şȗrakȃu, felye' tȗ bi şȗrakȃȋhim in kȃnȗ sȃdikȋn (Sȃdikȋne)

68/42) Yevma yȗkşefȗ 'an sȃkin ve yȗd'avne ilȃ sȗcȗdi.

Fe lȃ yestetȋȗn (Yestetȋȗne)

68/43) Hȃşȋ'aten ebsȃruhȗm terhekuhȗm zilletȗn ve kad kȃnȗ yȗd'avne illȃs sȗcȗdi ve hȗm sȃlimȗn (Sȃlimȗne)

68/44) Fe zerni ve men yȗkezzibȗ bi hȃzȃl hadȋs (Hadȋsi), se nestedricȗhȗm min haysȗ lȃ ye'lemȗn (Ye' lemȗne)

68/45) ve ȗmlȋ lehȗm, inne keydȋ metȋn (Metȋnun)

68/46) Em tes' elȗhȗm ecran fe hȗm min meğramin mȗskalȗn (Mȗskalȗne)

68/47) Em 'indehȗmȗl ğaybȗ fe hȗm yektȗbȗn (Yektȗbȗne)

68/48) Fesbir li hukmi rabbike ve lȃ tekȗn ke ssȃhibl hȗt (Hȗtȋ) iz nȃdȃ ve hȗve mekzȗm (Mekzȗmun)

68/49) Levlȃ en tedȃrakehȗ ni'metȗn min rabbihȋ le nȗbize bil arȃi ve hȗve mezmȗm (Mezmȗmun)

68/50) Fectebȃhȗ rabbȗhmi fe cealahu mines sȃlihȋn (Sȃlihȋne)

68/51) ve in yekȃdullezȋne keferȗ le yȗzlikȗneke bi ebsȃrihim lemmȃ semi'ȗ zzikra ve yekȗlȗne innehȗ le mecnȗn (Mecnȗnun)

68/52) ve mȃ hȗve illȃ zikrun lil alemȋn (Alemȋne)

Önemli Not: Arap alfabesinde bulunan bazı harfler Türk alfabesinde bulunmadığından yakın bir okuyuş olarak verilmiştir. Arapça okunuş yerine geçmez, Türkçe yazılımıdır.

Kalem Suresi, Muhammed (S.A.V)'in aklı selim bir insan olduğunu, müşriklerin söylediği gibi bir mecnun veya cinlenmiş olmadığını anlatır. Kimin cinli, fitneci, mecnun olup olmadığını yalnız Allah'ın bildiğini belirtir. Çok yemin eden, insanları çekiştiren, koğuculuk yapan, insanları hayırlı ve güzel işlerden alıkoyanlardan, zorba kişilerden, malına, gücüne ve soyuna güvenip ayetleri duyduklarında yalanlayan insanlardan uzak durulması gerektiğini söyler. Dünyada iken pişman olmanın yararlı olup, ölüm çattığında duyulacak pişmanlığın işe yaramayacağını ve Allah'ın affedici olduğunu anlatır. Müşriklerin eziyetlerine karşı peygamber (S.A.V)'e sabretmesi emredilir. Davetini tebliğ ederken sıkılmaktan ve bunalmaktan onu sakındırmaktadır. Eziyetlere karşı korunacağı ve Kur'an-ı Kerim